TERAPIA LOGOPEDYCZNA – WSPOMAGANIE ROZWOJU MOWY

Terapia logopedyczna obejmuje swoim zasięgiem całość specyficznych, zamierzonych oddziaływań ukierunkowanych na usunięcie wszelkich zakłóceń procesu porozumiewania się. Oddziaływania te mają na celu:

• korygowanie zaburzeń mowy,
• usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego,
• usprawnianie funkcji pokarmowych,
• wypracowanie odpowiedniego poziomu sprawności językowej, oddechowej i fonacyjnej,
• wzbogacanie zasobu słownictwa biernego i czynnego,
• stwarzanie możliwości porozumiewania się wychowankom, którzy nie są w stanie posługiwać się mową werbalną (komunikacja alternatywna),

Objawy mogące sugerować wystąpienie zaburzeń lub wad mowy:

• brak mowy,
• opóźnienia w zakresie kolejnych etapów rozwoju mowy (przekraczające okres 6 miesięcy),
• późniejsze pojawienie się gaworzenia,
• późniejsze pojawienie się pierwszych słów,
• późniejsze pojawienie się zdań prostych, złożonych, zbyt długo utrzymujące się nieprawidłowe strukturygramatyczne,
• wypowiedzi słowne dziecka dwuletniego są całkowicie niezrozumiałe dla otoczenia,
• pojawienie się zbyt powolnego lub zbyt szybkiego tempa mowy,
• nieprawidłowości w budowie i sprawności aparatu artykulacyjnego, oddechowego i fonacyjnego:
• wady zgryzu,
• asymetryczne ustawienie warg,
• dysfunkcja żucia, odgryzania, połykania,
• ustny tor oddechowy: w czasie spoczynku buzia jest otwarta, dziecko oddycha przez usta,
• nieprawidłowa barwa głosu: głos zachrypnięty, nosowy lub zbyt wysoki,
• deformowane wyrazy: np. głoska. [r] wymawiana jest jako tzw. [r] „francuskie”; podczas realizacji głosek język wsuwa się między zęby lub język i wargi układają się tak, iż dźwięki są w efekcie nienaturalne.